Genetik
çalışmalar başlamadan önce, ötizm konusunda kabul gören teori, Sigmund Frued'un
yapmış olduğu teoriydi. Bu teoriye göre, yetişme çağındaki çocuk ilgisiz ve
soğuk bir annenin kurbanıydı. Sigmund Fruedun bu teorisi, genetik çalışmaların
başlaması ile birlikte geçerliliğini kaybetti.
Otizm
Nedir?
Otizm,
beyinde bilgilerin işlendiği merkezde bulunan bir rahatsızlıktır. Otizm
doğumdan itibaren başlayan ve yaşam boyu devam eden tedavisi şimdilik mümkün
olmayan bir sağlık sorunudur.
Otistiklerin,
öğrenme konusunda pek problemleri yoktur ama çevre ile sosyal
iletişim kurma konusunda, oldukca problemleri vardır. Kas ve eklem bozuklukları
da görülen otistiklerde, hastalığın şiddeti bireyden bireye farklılık
gösterebilmektedir.
Otizmin
hafif formuna „Asperger Sendromu“ denmektedir.
Bugüne
kadar otizim hakkında bilinenler
- Otizmin sebeplerinden biri, embriyonun anne karnında aşırı testosteron hormonuna maruz kalarak beynin aşırı erkekleşmeşi(Prenatal androgen effects).
- Tek yumurta ikizlerinden biri otistik ise diğerinin de otistik olma ihtimalinin %90 olması.
- Eğer ebeveynler bir otistik çocuk dünyaya getirdi ise, ikincisinin de otistik olma ihtimali 1:20 olması.
- Otistiklerin empati konusunda çok kötü, halk fiziği konusunda oldukca iyi olması.
Çok
yakın bir zamana kadar kadar otizmin kalıtsal mekanizması pek iyi
bilinmiyordu. Şimdi artık otizmin kalıtsal mekanizması deşifre edilmiş
durumda.
Kalıtsal
nedenlerden dolayı anneden çocuğa geçen otizm, toplumda çok ender görülür (%1
den az) ve bu tür, tüm otistiklerin %20 sini teşkil etmektedir. Otizmin bu
türüne sahip çocuklara dışarıdan bakılıncahasta oldukları pek
anlaşılamayabilir, hatta çoğu zaman aile bile yıllarca çocuklarının otistik
olduduğunun farkına varamıyor.
Son
yapılan çalışmalar ile, ebevyenden kalıtsal yolla çocuğa geçen otizmin
mekanizması aydınlığa kavuşturuldu. Nature dergisinin haziran 2010 sayısında
yayınlanan bu çalışma otistiklerin genomunun belirli bölgelerinde
farklılıkların olduğunu ortaya çıkardı.
1000
otistik ve 1200 sağlıklı insanla yapılan karşılaştırmalı gen analizleri
göstermisdir ki, otistiklerin DNA sının belirli bölgelerindeki kopya Copy
Number Variants (CNV) sayısı, olması gerekenden çok fazladır. Aynı zamanda bu
kopyaların sayısı, otizminin şiddetine göre degişebilmektedir
Otistiklerdeki
Copy Number Variants (CNV) ler, SHANK2, SYNGAP1, DLGAP2 genleri
ile X kromozomundaki DDX53–PTCHD1 adı verilen kısımlarda
(locus) bulunmaktadır.
Kalıtsal
otizme sebep olan CNV ler, genellikle protein kodlayan bölgeler olduğu için
normalde üretilmesi gerekenden farklı proteinler (Hormon) üretirler.
Üretilen bu farklı proteinler metabolizmanın normal çalışmasını
değiştirerek otizme yol açan reaksiyonlar zincirini başlatıyor.
ilk yayınlanma tarihi : 14. Juni 2010 20:46
Received 03 December 2009 Accepted 07 May 2010 Published online 09 June 2010
Mehmet Saltürk
++++++++++++++++++++++++++++++
Dipl. Biologe Mehmet Saltürk
Institute for Genetics
University of Cologne
Dipl. Biologe Mehmet Saltürk
Institute for Genetics
University of Cologne
++++++++++++++++++++++++++++++
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder