Ne kadar korkak veya ne kadar kahramanız.
Dopamin bir Nörotransmitterdir.
Bütün neurotransmitter gibi dopamin de sinir hücreleri arasında sinyalleri
taşır. Dopaminin vucutta kalp atışı ve kan basıncını ayarlama gibi
önemli görevlerinin yanı sıra, beynin ödüllendirme mekanizmasında da görev
alır, ayrıca beyindeki dopamin miktarının düşmesi
durumunda, hareketlerin kontrol edilmesi zorlaşır. Dopamin in vücutta uzun
süre düşük seyretmesi durumunda parkinson gibi ağır hastalıklar da ortaya
çıkabilir.
Korkunun şiddeti ile dopamin miktarı
arasındaki ilişki
Beynin iç kısmında amigdala denilen
küçük bir bölge bulunur. Bu bölge, korku anında dopamin salgılayarak, çığlık
atma, yüz hatlarının gerilmesi, kan basıncının yükselmesi gibi olayların
başlamasına sebeb olur. Beynin iç-orta kısmında, Amigdala ile
birlikte korku anında rol alan Gyrus cinguli denilen bir
bölgede daha bulunur. Gyrus cinguli bölgesi acıların
algılandığı, aynı zamanda otobiografik hafızanın bulunduğu yerdir. Bu
bölgede acı ve tatlı anılar gerektiğinde tekrar hatırlanmak üzere depolanır.
Metot
Korkunun şiddeti dopamin miktarının
konsantrasyonuna bağlı
Berlin Charité Üniversitesinde Professor Andres Heinz ve çalışma
grubu, önce PET yöntemi ile (Positronen-Emissions-Tomographie) amigdala
daki dopamin miktarını ölçtüler, daha sonra beyindeki
duygusal olayların algılanıp yorumlandığı Gyrus cinguli bölgesinin
aktivitesini ölçmek için beynin MRT si (Magnetresonanztomographie) çektiler. Bu
ölçüm MR çekimi sırasında deneklere pozitif, negatif ve nötr resimler
gösterilerek yapıldı.
Sonuç:
- Korkunun şiddeti amigdala da depolanan dopamin miktarı ile doğru orantılı olarak artıyor
- Korkunun şiddeti ile ilgili bir diğer faktör de, amigdala ile gyrus cinguli arasındaki karşılıklı etkileşimin yoğunluğuna bağlı. Etkileşim ne kadar yoğun olursa, korkunun şiddeti o kadar az oluyor.
ilk yayınlanma tarihi :30. April
2010 23:26
Mehmet Saltürk
++++++++++++++++++++++++
Dipl. Biologe Mehmet Saltürk
Institute for Genetics
University of Cologne
Dipl. Biologe Mehmet Saltürk
Institute for Genetics
University of Cologne
++++++++++++++++++++++++
Kaynak
Kaynak